Guillermo Del Toro maakte furore met zijn afwisseling tussen prachtige arthouse films zoals Pan's Labyrinth en popcorn films zoals Hellboy en Blade. Nadat hij als regisseur de Hobbit verliet, ging hij aan de slag met een eigen idee, waarvan deze film het eindresultaat is.
Pacific Rim is hevig geïnspireerd door Japanse animatie en films, en deze film valt dan ook goed samen te vatten als Transformers vs Godzilla.
Want deze film, die zich in de toekomst afspeelt, draait om reusachtige robots die vechten tegen reusachtige monsters. Actie, special effects en spektakel dus. Maar is dat genoeg voor het publiek om een succes mee te boeken?
Wat krijg je als je reusachtige Godzilla-achtige monsters laat vechten tegen Transformers-achtige robots, moet Del Toro gedacht hebben toen hij deze film bedacht. En het antwoord moet geweest zijn: 'een focking coole film!'
Genoeg reden dus voor Hollywood om geld te investeren in een man die zowel op artistiek als commercieel niveau successen wist te boeken met Blade II, Pan's Labyrinth en Hellboy. Want wie twijfelt er nu aan de kunsten van een filmmaker die zelfs de aandacht wist te trekken van collega Peter Jackson voor de Hobbit films?
Het verhaal is eigenlijk vrij simpel. Reusachtige aliens komen via een interdimensionale poort in de zee naar de aarde. Ze verwoesten en vernietigen hele steden, en dus moet de mensheid iets doen. En na alle diplomatie zijn wij met z'n allen tot het antwoord gekomen: we maken gewoon reusachtige coole robots die de monsters kunnen verslaan.
De robots zijn zo groot en complex dat het twee piloten nodig heeft om bestuurd te worden. Hun bewegingen worden gebruikt om de robot te laten bewegen. Voormalig piloot Raleigh Becket (Charlie Hunnam) die ooit eens zijn broer verloor tijdens een missie wordt teruggevraagd om één van de robots te besturen, maar heeft nog geen partner, en dus wordt er gezocht naar een geschikte co-piloot voor hem.
Maar het vinden van een co-piloot is nog niet zo eenvoudig, want de piloten moeten wel compatible met elkaar zijn op neurolink niveau. Gelukkig wordt net op tijd een co-piloot gevonden voor hem, in de vorm van de Japanse Mako Mori (Rinko Kikuchi). Mako is nog onervaren en wilt heel graag, maar haar baas (Idris Elba) ziet liever niet dat zij plaats neemt in één van de robots, uit angst haar te verliezen.
Uiteraard is dit tegen dovemansoren gericht, en bevinden de twee zich al snel in een robot om de wereld te redden van de ondergang. En natuurlijk gaat dit gepaard met de nodige obstakels die overwonnen moeten worden.
Technisch gezien zit Pacific Rim prachtig in elkaar. De cinematografie is prachtig, de special effects van het allerbeste niveau, de art direction is subliem. Maar het probleem van Pacific Rim zit hem met name in het script dat vol met plotgaten en onlogische beslissingen. Nooit wordt er een goede verklaring gegevens waarom de twee piloten in elkaars gedachten moeten zitten om de robot te besturen. Het verhaallijntje van de jonge Mako die door haar latere baas gered wordt in een robot voegt ook weinig toe.
Het niveau van de film is bijzonder laag, en valt het beste te omschrijven als een soort van Mighty Morphin Power Rangers met een enorm budget en mooie special effects. Hoofdrolspeler Charlie Hunnam heeft de uitstraling van een wokkel, Mako Mori komt overdreven naief en dom over, en Idris Elba's personage is zo plat als een dubbeltje. De enige die echt eruit weet te springen is Ron Perlman in een bijrol die wederom de show weet te stelen in een Del Toro film.
Maar voor wie het verhaal allemaal niet zo veel uitmaakt zit prima bij Pacific Rim. Er is genoeg actie en spektakel voor een heerlijk avondje popcorn, en als je zin hebt in hersenloze actie, is dit de ultieme jongensfilm om te kijken.
Eindoordeel: Pulp van de bovenste plank met maar één doel: een excuus geven om robots tegen monsters te laten vechten in een verder inhoudsloos verhaal. Actie en spektakel genoeg om het popcorn publiek te vermaken, maar het kan niet verhullen dat het script zeer slecht in elkaar steekt, de personages zo plat als een stuk bordkarton zijn, en het feit dat deze film alleen te versmaden is als je een enorme game fan bent, Transformers een geweldige film vond, of een enorme fan bent van de Power Rangers.
Eindcijfer: 5
Toch een beetje jammer van Del Torro hè; iemand met zoveel kwaliteiten die laat zich verleiden tot het maken van deze...eh pulp. We wachten gewoon op een nieuwe film van deze regiseur waar hij wèl de moeite heeft genomen te werken aan een goed script zoals Pan's Labyrinth, daar heb ik met plezier naar gekeken.
BeantwoordenVerwijderen