Ruim 10 jaar na het succes van Monsters Inc. komt eindelijk een vervolgfilm, die op zijn beurt eigenlijk weer een prequel is van wat er gebeurde voor de gebeurtenissen uit Monsters Inc.
Monsters University herenigd de monsters Mike en Sullivan uit Monsters Inc. weer met elkaar op het witte doek, maar moet het zonder het schattige meisje Boo doen uit het origineel. Maar zitten we ruim 10 jaar na dato nog te wachten op deze prequel, helemaal als we het zonder dat schattige meisje Boo moeten doen?
Het verhaal gaat over de eerste ontmoeting tussen Mike en Sullivan, en laat zien dat hun vriendschap niet altijd zo vanzelfsprekend was als dat het later zou zijn. Het begint allemaal bij Mike die als klein monstertje op schoolreisje gaat naar Monsters Inc. Daar ziet hij voor het eerst hoe het is om als monster te werken voor het bedrijf dat verantwoordelijk is voor het bang maken van jonge kinderen, om zo hun gillen om te zetten in energie voor de monsterwereld. Mike is direct verkocht, en weet precies wat hij wilt worden, een 'scarrer' oftewel een monster die kinderen bang maakt.
Enkele jaren later gaat hij naar de universiteit toe, Monsters University om precies te zijn, alwaar hij poogt om een echte 'scarrer' te worden. Maak dat is makkelijker gezegd dan gedaan, want Mike heeft bepaald niet het enge uiterlijk, en een andere student genaamd Sullivan heeft dat duidelijk wel. Al snel wordt het ruzie tussen de twee, en doet Mike er alles aan om te bewijzen dat hij geen angstaanjagend uiterlijk nodig heeft om succesvol te zijn.
Het verhaal zit zoals altijd bij Pixar weer strak in elkaar. Veel personages uit Monsters Inc. komen hierin terug, maar zoals gezegd niet Boo. Toch mis je het schattige meisje voor geen moment, en blijkt Monsters University prima zonder het schattige meisje te kunnen.
De film is duidelijk een verwijzing naar de high school-achtige komedie films, van jonge tieners die op campus gaan en geconfronteerd worden met het harde leven na de relatief veilige periode bij hun ouders. Er zitten enorm veel verwijzingen in naar andere horrorfilms en filmmakers, dus voor de kenners is het leuk om te zien dat Pixar hiernaar verwijst.
De animaties zijn zoals altijd bij Pixar prachtig, met name de belichting en textures zijn er sinds de eerste Monsters film enorm op vooruit gegaan. De cast doet het prima en Billy Crystal is heerlijk als de zelf overschatte Mike. De muziek is prima en de geluidseffecten doen prima hun werk.
De kracht van deze film zit hem natuurlijk met name in de humor, en de mensen die genoten hebben van Monsters Inc. of één van de vele andere Pixar films zullen ook hier weer volop van kunnen genieten. De film maakt meer gebruik van verwijzingen naar popculture dan de meeste andere Pixar films, dus als je dingen niet vat zal dat met name liggen aan je eigen kennis van de Amerikaanse cultuur. Maar het is bepaald geen hogere wiskunde, dus de meeste mensen zullen dit prima mee kunnen krijgen, tenzij ze de afgelopen 50 jaar onder een steen hebben geleefd.
Eindoordeel: Een prima Pixar film, die wellicht niet het niveau haalt van juweeltjes zoals Finding Nemo, Up of WALL-E, maar meer dan voldoende is voor een gezellige familieavond. De film is uitstekend te kijken met of zonder kinderen, en Pixar bewijst dat ze nog steeds in de top van hun business zitten.
Eindcijfer: 8,5
0 reacties:
Een reactie posten