Het is wellicht de meest bekende familie van Nederland en tevens de meest succesvolle film franchise ooit in Nederland gelanceerd, Flodder. Het origineel stamt inmiddels alweer uit 1986 en had toen nog in de hoofdrollen Huub Stapel als Johnnie en René van 't Hof als Kees. Maar het was één van de allereerste speelfilms van Dick Maas die na zijn succesvolle debut de horrorfilm De Lift aan de slag ging met zijn andere grote talent, namelijk donkere humor.
Maar is ruim 25 jaar na dato de film nog wel zo interessant en grappig als hij destijds was, of heeft de tand des tijds toegeslagen op deze film?
Het verhaal van Flodder is even simpel als briljant, zoals we inmiddels gewend zijn van Dick Maas. Bij wijze van een experiment mag een familie uit een sloppenwijk komen wonen in een dure villa wijk, als compensatie voor het feit dat ze jarenlang op een gifbelt hebben gewoond zonder dat ze het wisten. Het idee van de gemeente is, dat als de familie wellicht in een andere leefomgeving terecht komt, dat de familie zich wellicht ook anders zal gaan gedragen.
Maar dan kennen ze natuurlijk de familie Flodder nog niet. Want deze losgeslagen Familie, met aan het hoofd de drank stokende, sigaar rokende Ma Flodder (Nelly Frijda) en haar 3 zoons Johnnie (Huub Stapel) de stoere vent van de familie, Kees (René van 't Hof) de oversekste loser van de familie en de jonge Henkie (Horace Cohen), en met haar twee dochters Kees (Tatjana Simic) de seksbom die overduidelijk geen moeite heeft om met jan en alleman het bed in te duiken en Toet (Nani Lehnhausen), hebben helemaal geen zin om zich aan te passen. En dat wekt natuurlijk al snel frustratie op bij de andere buurtbewoners, de rijke huizenbezitters van de dure villa wijk Zonnedael. Al snel lopen de zaken uit de hand en komt er mot tussen de familie Flodder en de buurtbewoners.
Flodder is de eerste film van een reeks films en televisieseries, en zal daarom altijd worden gezien als het origineel. Maar nu bijna 30 jaar na dato begin je wel te merken dat het eigenlijk allemaal niet zo schokkend is. Destijds was er grote commotie, en werd de film een enorm kassucces, wat met name te danken was aan de Hollywood-achtige aanpak van Dick Maas, en de donkere humor waarmee hij de film doorspekt had. Alles wat God verboden had werd hier breeduit gemeten, en het Nederlandse publiek smulde ervan. Maar inmiddels zijn we dankzij TV en social media wel wat gewend, en dus lijkt de film een stuk tammer dan hij destijds was.
Toch blijft de film stevig overeind staan dankzij de prima uitgedachte actie scene's en het prima verhaal wat Dick Maas in zijn film verwerkte, waarmee hij stevige kritiek uitte op onze eigen samenleving. Soms lijken sommige thema's zelfs nog actueler dan destijds het geval was, wat alleen maar bewijst hoe sterk Dick Maas toen al als filmmaker was.
.jpg)
De art direction zit prima in elkaar, de film is iets duisterder dan de latere TV serie en iets serieuzer, maar dat is helemaal geen belemmering. Het verhaal is ook iets duisterder, en daardoor iets serieuzer, waardoor je makkelijker kunt meeleven met de gebeurtenissen van deze bizarre familie. De kostuums zijn uitstekend verzorgd, en Dick Maas zijn eigen soundtrack is zowel origineel als herkenbaar, maar heeft inmiddels wel een beetje een typisch jaren '80 sounds gekregen.
De actie is voldoende, de humor is nog steeds sterk overeind gebleven, en het is met name dankzij Huub Stapel en Nelly Frijda dat de film overeind is gebleven. Wel opvallend is inmiddels om te zien dat Huub Stapel de rol een stuk netter speelde dan later Coen van Vrijberghe de Coningh zou doen. Johnnie is hierzo meer een rokkenjager dan een illegaal handelaartje, en René van 't Hof speelt als Kees de rol serieuzer en minder dom dan Stefan de Walle later zou doen. Veel mensen zouden wellicht geneigd zijn om te zeggen dat de latere hoofdrolspelers hun rollen hebben veranderd en simpeler hebben gemaakt, ik ben echter eerder geneigd om te zeggen dat Johnnie en Kees in deze film iets te net en te aardig zijn, zeker nu we hebben kunnen zien hoe het anders had gekund.
Maar achteraf praten is altijd makkelijk, feit blijft dat zelfs ruim 25 jaar later de film nog steeds als een huis overeind staat. De film bevat voldoende actie en heeft ondanks zijn leeftijd een hoog tempo die goed de vaart erin houdt. De humor is nog steeds even sterk als destijds, en de hand van Dick Maas is voelbaar aanwezig.
Eindoordeel: Flodder staat bijna 30 jaar na dato nog steeds als een huis overeind. De film heeft wat dat betreft weinig hoeven in te boeten aan zijn actualiteit, humor en vaart. De film bevat wat minder humor dan de latere tv-serie, maar is qua actie wel iets steviger en heftiger dan de tv-serie. Toch is de film bepaald niet schokkend meer, want inmiddels zijn we na films zoals New Kids Turbo en The Hangover wel wat erger gewend, maar desondanks blijft het een prima Nederlandse klassieker, en één van de weinige Nederlandse klassiekers die nog goed te pruimen valt na zo veel jaren.
Eindcijfer: 8
.jpeg)
0 reacties:
Een reactie posten