Enkele jaren terug werd de klassieke Die Hard franchise weer tot leven geroepen in een enigszins teleurstellende film. Politieagent John McClane kwam weer eens in de problemen, en moest het weer eens in zijn eentje oplossen. Maar omdat de reacties nogal wissellend waren, werd er besloten om de Die Hard franchise nog eens nieuwe kans te geven. De trailer zag er veelbelovend uit, met voldoende actie, de kerstmuziek die Die Hard zo beroemd maakte, en een halfnaakte mevrouw op een motor. Maar de vraag is natuurlijk of A Good Day To Die Hard de vieze nasmaak van Die Hard 4.0 goed kan maken, of alleen nog maar erger maakt?
Het verhaal draait zoals altijd om John McClane (Bruce Willis), die ditmaal naar Rusland vertrekt om daar te proberen zijn zoon uit de bak te halen, die daar voor terrorisme terecht staat. Eenmaal in Rusland duurt het niet al te lang voordat de actie losbarst in een overweldigende achtervolgingsscene op de Russische wegen. John weet zijn zoon Jack (Jai Courtney) te redden, en komt erachter dat hij een CIA agent is, die bezig was met een missie, en zodoende is beland in de Russische gevangenis. Tezamen gaan ze de strijd aan met enkele Russische terroristen, en komen ze erachter dat het plot toch iets anders in elkaar steekt dan ze eerste dachten.
De vijfde Die Hard film is gerust uiterst teleurstellend te noemen. Met een script dat verder weinig te maken heeft met Die Hard, en eigenlijk voor iedere actiefilm gebruikt had kunnen worden, is er niets dat ons doet herinneren aan de oude Die Hard films. McClane, zoals altijd gespeeld door Bruce Willis, klaagt de hele film door dat het zijn vakantie is, terwijl dit nergens op slaat, aangezien zijn plan in eerste instantie al was om zijn zoon te bevrijden. De chemie met zijn zoon is verder ver te zoeken, de bad guys zijn eerder lachwekkend dan bedreigend (tenzij je een fobie voor tapdansen hebt), en het script is ronduit rommelig te noemen.
Zijn er dan geen enkele positieve punten te noemen? Nou, weinig eigenlijk. De actie is wel stevig, en stukken meer een beter dan in het vorige deel, maar de climax is ronduit belachelijk en onrealistisch, en laat dat nu juist een trademark van de Die Hard films zijn. Die Hard stond namelijk juist bekend om het feit dat de held John McClane net zo kwetsbaar is als iedereen in de normale wereld, en dat hij net zo makkelijk bloed als iedereen anders. McClane zou dus nooit ongeschonden door ruiten heen kunnen springen, of enorme sprongen kunnen maken zonder kwetsuren op te lopen. Maar in deze film blijft van die theorie maar weinig over, en McClane lijkt af en toe wel superkrachten te hebben gekregen, waardoor hij tot van alles in staat is.
Technisch gezien is de film aardig, de special effects zijn matig, zeker gezien het enorme budget van de film, de kostuums zijn in orde, de cinematografie eigenlijk niet echt bijzonder, en de geluidseffecten vooral overdonderend. Het script is uitermate slecht gestructureerd, en heeft bovendien niets te maken met waar de oude Die Hard films over gingen, namelijk de strijd van de arbeider tegen zijn superieuren. De humor is daarnaast in deze film ver te zoeken, alhoewel er wel continu geprobeerd wordt om grappig te zijn, wat het eigenlijk alleen nog maar pijnlijker maakt.
Bruce Willis speelt op de automatische piloot, maar lijkt helemaal te zijn vergeten hoe hij John McClane moet spelen. Zijn tegenspeler Jai Courtney voegt weinig toe, en de chemie tussen beide is ver te zoeken, wat de film er alleen maar saaier op maakt. Sebastiaan Koch is een saaie tegenstander voor McClane, en komt nergens goed van de grond. Het overige acteerwerk is saai, ondermaats en ronduit verdrietig te noemen. Eigenlijk is de enige reden om deze film te bekijken, de eerste actiescene op de snelweg, die direct goed van start gaat. Maar daar blijft het dan eigenlijk ook wel bij. De daarop volgende actiescene's zijn groter, spectaculairder, maar daarom juist ook minder persoonlijk en vele malen minder interessant. Aan het einde van de film voelt het dan ook meer aan als een reeks actiescene's die steeds groter proberen te lijken, maar alleen maar oninteressanter worden naarmate de film vordert.
Eindoordeel: Iedereen die van de oude Die Hard films houdt moet ver weg blijven bij deze film. En eigenlijk geld dit advies voor iedereen, tenzij je ervoor kiest om alleen de eerste actiescene te bekijken, en verder niet. Het verhaal is dom, onduidelijk en bovenal ver weg van alles waar Die Hard voor staat, de toon te serieus zonder de echte Die Hard humor. De chemie tussen McClane en zijn zoon ver te zoeken. De actie grootser, maar ook saaier. En bovenal voegt deze film niets toe aan de Die Hard films. Deze film is een standaard actiefilm, zonder goed plot of goed verhaal, met een ernstig gebrek aan humor en realiteitszin. A Good Day to stop here dus!
Eindcijfer: 3,5
.jpeg)
0 reacties:
Een reactie posten