Na het enorme succes van The Hangover kon een vervolg natuurlijk niet uitbleven, en dus krijgen we nu krap twee jaar later een vervolg op de hit-komedie van 2009. De cast is vrijwel hetzelfde gebleven, de regie is nog steeds in handen van Todd Phillips, maar alleen de locatie is ditmaal anders. Deze keer beland 'The Wolfpack' in Bangkok, waar ze de boel onveilig zullen maken, en dat lijkt in eerste instantie een prima vervanging voor Las Vegas. Er resteren ons nu nog slechts twee vragen, is dit vervolg net zo grappig als het eerste deel, en in wat voor situaties zullen onze brakke vrienden deze keer belanden?
Het verhaal gaat ditmaal over Stu (Ed Helms), die nadat hij zijn relatie heeft verbroken met zijn controlfreak van een ex, nu een leuk Thais meisje, Lauren (Jamie Chung), aan de haak heeft geslagen. En uiteraard betekent dat, dat Stu gaat trouwen, en wel in Thailand. Phil (Bradley Cooper) ziet het in het begin niet zo zitten om zo'n hele reis te maken, maar Stu en Doug (Justin Bartha) weten hem te overtuigen. Om te voorkomen dat het vrijgezellenfeestje uit de hand loopt, besluit Stu een vrijgezellenbrunch te houden in een klein brasserie café. Het probleem begint echter als Alan (Zach Galifianakis) ook graag mee wilt naar de bruiloft, en Stu ziet dat niet zo zitten. Toch besluit Stu zijn hand over zijn hart te strijken en ook Alan uit te nodigen om naar de bruiloft in Thailand te komen. Teddy (Mason Lee), het broertje van Lauren komt hen oppikken, en direct krijgt hij al mot met Alan.
Eenmaal in Thailand duurt het natuurlijk niet al te lang voordat er iets mis gaat. De aanstaande schoonvader ziet Stu bepaald niet zitten, en vergelijkt Stu met smaakloze rijst, en Alan verklapt bijna dat Stu in een dronken bui ooit eens getrouwd is geweest met een prostituee. Dan bij een gezellig kampvuurtje, een (gesloten) biertje en wat marshmallows passeert de nacht. De volgende dag worden Phil, Stu en Alan wakker in een (wederom) compleet verwoeste hotelkamer midden in Bangkok. Wat is er die avond gebeurt? Waar zijn ze precies? Waar komt dat aapje vandaan? Van wie is die vinger? En nog veel belangrijker, waar is Teddy?!
Het tweede deel van The Hangover is eigenlijk niets meer dan een herhaling van het eerste deel. De opzet is precies hetzelfde, alleen de grappen zijn wat anders. Maar wie wat verder kijkt dan dat, ontdekt toch dat de filmmakers wel degelijk hebben geprobeerd wat verandering aan te brengen. Feit is nu eenmaal, dat met het concept van The Hangover je eigenlijk niet veel kanten op kunt, en de filmmakers wat dat betreft dus redelijk vast zitten. Maar de filmmakers pogen dit op te lossen door wat meer karakterontwikkeling in hun personages te stoppen.
Uiteraard zit je als publiek bij een dergelijke film niet echt te wachten op dat soort dingen, en zal het gros van het publiek dus enigszins teleurgesteld zijn dat dit tweede deel eigenlijk gewoon een kopie van het eerste deel is, met als uitzondering dat Las Vegas vervangen is door Bangkok. Daar komt natuurlijk nog bij dat bij een vervolg er altijd meer verwacht wordt dan van het origineel, en voor een film die grenzen opzoekt is het dan best lastig om daar overheen te gaan. De film kan daarom nooit zo vernieuwend meer zijn als het origineel, en zal daarom altijd op de tweede plek komen. The Hangover Part II is daarom vooral veel van hetzelfde in een ander potje, maar als je daar overheen stapt valt er best nog wel wat te lachen.
Todd Phillips probeert wederom de grenzen van komedie en wat toegestaan is op te zoeken, door onder andere een afgehakte vinger, de roze buurt van Thailand te bezoeken, travestieten aan te doen, drugsdealers aan te doen, en uiteraard komen we ook weer een aantal bekenden tegen. Zo is bijvoorbeeld mr. Chow (Ken Jeong) weer van de partij, die dit keer een grotere rol heeft dan in het eerste deel, en is er wederom een piepkleine cameo voor Mike Tyson. De film bevat overigens wat meer actie dan het vorige deel, en lijkt daarom iets aan humor in te moeten boeten, maar bevat daarentegen wel heerlijke rustpunten in de film waar je wat kunt bijkomen van al die hilariteit en actie. Qua editting is dit deel dus beter dan het vorige deel, en eigenlijk is de rest van de film net zo goed als het vorige deel. De art direction is prima, de cinematografie is net even wat beter en meer dan bij een gemiddelde komedie, de kostuums zijn prima, en de film ademt echt het zweterige, smerige Bangkok uit.
Bradley Cooper als Phil doet precies hetzelfde wat hij al in het eerste deel deed, en dat doet hij prima. Ed Helms als Stu is weer heerlijk hysterisch en chaotisch, maar laat een mooie leercurve zien, die goed wordt neergezet door hem. En uiteraard is Zach Galifianakis weer compleet onnavolgbaar als de sociaal gestoorde Alan, en heeft daarmee de meeste lachers op zijn hand. Maar het is toch stiekem Ken Jeong als de gangster mr. Chow die hier de show steelt en het meeste uit de film weet te halen.
Eindoordeel: Als je weer een originele film verwacht zoals het eerste deel kun je beter thuis blijven, maar als je The Hangover gewoon nog een keer opnieuw wilt beleven met een ander tintje dan is deze film bij uitstek voor jouw geschikt. Veel nieuws onder de zon is het allemaal niet, en de onbevangenheid en frisheid van het origineel is er inmiddels ook wel vanaf. Toch probeert Todd Phillips de film nog wat te redden met wat nieuwe grenzen op te zoeken, en meer actie in de film te stoppen. Gelukkig is het dankzij personages zoals Alan en mr. Chow dat deze film gered wordt, en valt hij prima te bekijken voor de liefhebbers van de eerste film. Een snel vervolg voor het geld dus, zoals in Hollywood wel vaker gebeurt, waarbij wat minder naar de kwaliteit gekeken wordt.
Eindcijfer: 6,5
.jpeg)
0 reacties:
Een reactie posten