Nederlands meest bekende regisseur Paul Verhoeven behaalde in Amerika een groot succes met deze film. Na ruzie met de Nederlandse filmindustrie vertrok Verhoeven naar Hollywood om daar zijn geluk te beproeven. Daar kreeg hij de kans om een film te regisseren met de sullige titel Robocop. De film die draait om een politie agent die omgebouwd wordt tot robot om de stad van criminaliteit te redden wordt vaak gezien als een B-film die een enorme cultstatus bereikte. Maar is Robocop inderdaad gewoon een B-film, of zit er meer achter deze in eerste instantie goedkoop lijkende actiefilm die bol staat van geweld en satire? Kortom, is Robocop een B-film met cultstatus, of een uiterst knap gemaakte film verpakt als B-film?
Het verhaal speelt zich af in de niet al te verre toekomst in de Amerikaanse stad Detroit. Agent Alex Murphy wordt overgeplaatst naar een nieuw district waar de criminaliteit hoogtijdagen viert. Het politiecorps is inmiddels in handen gekomen van coorperatie OCP, een bedrijf dat over lijken gaat om goede jaarcijfers neer te zetten. Als agent Alex Murphy op gruwelijke wijze omkomt tijdens zijn werk, en officieel dood wordt verklaard, ziet OCP de kans om een tot dan toe mislukt project nieuw leven in te blazen. Met behulpt van de nieuwste techonologie wordt Muprhy's lichaam omgetoverd tot een robot, Robocop. Al snel blijkt Robocop een uiterst effectief middel te zijn om de misdaad te bestrijden, maar als herinneringen naar boven komen van zijn vorige leven gaat het mis. Robocop is erop gebrand om de misdadigers die hem ombrachten een halt toe te roepen, en als blijkt dat OCP hier ook een aandeel in had is de strijd geopend tegen de corruptie in de stad.
In eerste instantie lijkt Robocop op een B-film die gewoon als excuus gebruikt wordt om zoveel mogelijk actie en bloed over je scherm te laten vliegen. En alhoewel Robocop in die opzet uitermate geslaagd is, zit er veel meer in deze film dan je zou verwachten. Robocop blijkt namelijk niets minder dan een Amerikaanse Jezus, even groot en robuust als alle Amerikaanse producten, maar net als Jezus een wederopstanding van een man die terug komt als een herboren man. Verhoeven laat Robocop zelfs even over het water lopen, net zoals Jezus deed, en direct snap je de verwijzing naar de messia die Jezus was en Robocop in deze film is. De uiterst gewelddadige scene waarin Alex Murphy wordt vermoord wordt dan ook gerechtvaardigd door het feit dat hoe groter het geweld is, hoe sterker de wederopstanding is. Robocop is dus inderdaad uiterst gewelddadig, en soms zelfs uiterst gruwelijk te noemen, maar dit wordt alleen gebruikt om het verhaal kracht bij te zetten, en Verhoeven doet dit op uiterst effectieve wijze. Daarnaast is het geweld van een dusdanig overdreven niveau, dat het bijna grappig wordt, en dat brengt ons op het tweede punt van deze film.
Want Verhoeven brengt ons veel meer dan alleen een Bijbels verhaal in een Amerikaanse verpakking, Verhoeven weet de film te doordrenken met een flinke dosis zwarte humor en flink wat kritiek op de Amerikaanse maatschappij. De vercommercialisering van Amerika in de vorm van het corrupte OCP, die de macht heeft over het complete politie corps, de spottende reclame's die Verhoeven tussen het verhaal doorweeft, en de macht van de pers nemen in deze film flink de Amerikaanse maatschappij op de hak.
Maar bovenal is Robocop een film over wat mens zijn nou precies is. Wanneer hou je op mens te zijn en ben je een machine? Hoeveel van je kunnen ze vervangen met protheses en apparatuur voordat je ziel verdwijnt? Waar houdt de mens op en begint de machine? Het zijn deze vragen die naar boven bij de film, over wat het betekent om mens te zijn, en bovenal over wat ons menselijk maakt.
Hoofdrolspeler Peter Weller die de rol van Robocop op ongekend knappe wijze neer zet, speelt de rol van zijn leven. Weller weet snel het publiek op zijn hand te krijgen voordat hij neergeschoten wordt, en dat in de slechts korte tijd die hij daarvoor krijgt. Eenmaal als Robocop speelt hij uitstekende de gekwelde man die op zoektocht gaat naar zijn verleden, en gebukt gaat onder het leed wat hem door OCP is aangericht. Weller weet daarmee een gevoelige snaar te raken, die het niveau van Robocop omhoog tilt van B-film naar arthouse. Nancy Allen is een prima tegenspeelsters, alhoewel we graag wat meer van haar hadden gezien in deze film. Kurtwood Smith is verder briljant als de gewelddadige en wrede moordenaar van Murphy. En Miguel Ferrer zet verder uitstekende de over-ambitieuze yuppie neer die kosten wat het kost wil promoveren, en daarvoor bereid is om over lijken te gaan.
Technisch gezien is Robocop verbluffend goed in elkaar gezet, zeker gezien het voor Amerikaanse begrippen lage budget, en ondanks dat de film inmiddels al ruim 25 jaar oud is! De special effects die destijds nog met de hand gedaan werden zien er nog verbazingwekkend goed uit. Natuurlijk kunnen we zien dat robot ED209 met stop-motion is gemaakt, maar lang niet zo erg als in films uit dezelfde periode. Bovendien gebruikte Verhoeven vooral veel special effects op locatie, zoals vooral te zien is in deze op het moment dat Murphy wordt neergeschoten. Zelfs tot op de dag van vandaag blijft deze scene zelfs voor de geoefende kijker nog een pijnlijk en gruwelijk aanzicht, en dat zegt toch iets over de kwaliteit van de special effects en de knappe regie van Verhoeven.
De art-direction is prima, de locaties doen je inderdaad denken aan een met misdaad overgoten Detroit, alhoewel de jaren '80 stijl nog wel duidelijk op te merken valt. Het kostuumontwerp, en dan met name dat van Robocop is van ongekend hoog niveau. Zelfs met de re-make van Robocop valt op hoe goed dit originele pak in elkaar stak, en hoe knap gefabriceerd en bovendien overtuigend het pak is als robot met een menselijk gezicht. Daarnaast is het natuurlijk vooral de herkenbare muziek van Basil Poledouris, die tot op de dag van vandaag nog steeds herkenbaar is als de Robocop tune.
Eindoordeel: Onder het glanzende staal van Robocop prijkt een kloppend hart, en dat geldt wellicht hetzelfde voor de film. Want wie verder kijkt dan het excessieve geweld, de zwarte humor en de keiharde actie, herkend zowaar een uiterst intelligente en bovendien nog altijd actuele film, die zowel kritiek op onze maatschappij geeft als zijn publiek complexe thema's voor durft te leggen. Dit is wellicht Verhoeven's beste film die hij ooit maakte, en wordt volledig ondersteund door uitstekende acteurs, special effects en één van de allerbeste muziek tunes ooit geschreven voor een film. Robocop is zeker niet voor de jongste onder ons, en zal zelfs voor sommige volwassenen iets te gewelddadig en gruwelijk zijn, maar als je het aan durft is Robocop een uitermate sterke film die zowel slim als opzwepend is.
Eindcijfer: 8,5
0 reacties:
Een reactie posten