Eindelijk is ie er dan! De langverwachte verfilming van het onverfilmbare boek van professor J.R.R. Tolkien, The Lord of the Rings, in het Nederlands ook wel In de Ban van de Ring genoemd.
Diverse pogingen werden al eens eerder ondernomen om dit immense verhaal op het witte doek te brengen, waarvan alleen de tekenfilm versie van Ralph Bakshi het deels haalde. Er was dan ook nogal wat controverse toen bekend werd dat de relatief onbekende Nieuw-Zeelandse regisseur Peter Jackson, die voornamelijk bekend stond om zijn ultra-bloederige splatter films, dit geliefde boek naar het witte doek ging vertalen. Maar is het de onbekende regisseur gelukt om dit complexe verhaal succesvol naar het witte doek te vertalen?
Het verhaal speelt zich af in het fictieve Midden-Aarde, een fantasie wereld vol sprookjesfiguren zoals elven, hobbits, trollen, dwergen, orcs en ander gespuis. Het verhaal gaat over Frodo, een hobbit, die op een dag via zijn oom Bilbo in het bezit komt van een geheimzinnige ring. De ring blijkt echter The One Ring te zijn, een magische ring met een eigen wil, gesmeden door Sauron om de macht in Midden-Aarde te grijpen.
Sauron is echter al lang geleden verslagen, maar omdat de ring nog steeds bestaat, en de levenskracht van de ring verbonden is met die van Sauron, vormt de ring een groot gevaar voor de vrijheid van alle volkeren in Midden-Aarde.
Er zit dus maar één ding op, en dat is de ring vernietigen. Dat is echter niet zo simpel gedaan, want alle kwaadaardige wezens in Midden-Aarde lijken het voorzien te hebben op de ring, en bovendien kan de ring maar op één plek vernietigd worden, en dat is op de plek waar hij gesmeden is, Mount Doom, wat middenin het land van Sauron ligt.
Wat volgt is een epische tocht naar Mount Doom, waarbij de hobbit Frodo versterkt wordt door een gezelschap van mensen, elven, dwergen, hobbits en een tovenaar. Onderweg moeten allerlei obstakels overwonnen worden, maar het grootste obstakel in deze toch is toch wel de ring zelf. De ring heeft namelijk een eigen wil, en is bijna een personage op zichzelf in de film, die iedereen die de ring in zijn handen krijgt probeert te corrumperen.
Jackson maakt handig gebruik van de prachtige landschappen van Nieuw-Zeeland, en daar waar die niet voldoende zijn om aan de visie van Tolkien te voldoen wordt handig gebruik gemaakt van prachtige visual effects van een niveau zoals we die nog nooit gezien hebben.
Het camerawerk is prachtig, met mooie wijde shots over landschappen. De art direction is prachtig en tot in het kleinste detail perfect. De kostuums zijn fenomenaal maar realistisch, en kosten noch moeite worden gespaard om de wereld van Midden-Aarde tot leven te brengen.
The Lord of the Rings is de eerste fantasy film waarin de fantasie wereld op een realistische manier wordt weergegeven. Geen Hollywoord fantasie film, maar realisme lijkt het motto van The Lord of the Rings te zijn. De film geeft je bijna meer het gevoel alsof je naar een historische film zit te kijken, dan naar een fantasiefilm.
De cast is perfect, Elijah Wood is misschien iets aan de jonge kant als Frodo, maar hij levert wel een goede performance. Ian McKellen als de tovenaar Gandalf is perfect gecast, en geeft een authentieke weergave van een oude maar wijze tovenaar. Viggo Mortensen weet als troonopvolger van Gondor goed de balans te bewaren tussen gekweld maar toch heldhaftig, John Rhys-Davies is bijna onherkenbaar als de dwerg Gimli door alle make-up, maar speelt desondanks een geweldige rol als de knorrige dwerg.
Eigenlijk is iedereen op zijn plaats in deze film, de personages lijken letterlijk uit het boek te zijn gestapt, en alle make-up en kostuums die nodig zijn om dat te versterken zijn prachtig om naar te kijken.
Maar toch echt het allerknapste van deze film, is dat Jackson is staat is gebleken om het boek succesvol om te vormen tot een succesvolle adaptatie op film. De focus ligt op het verhaal, en alhoewel het eerste uur van de film wellicht wat lang aanvoelt, is deze zeker wel nodig om de vele personages te introduceren en het publiek voldoende achtergrond informatie te geven voordat het verhaal echt begint.
Jackson weet heel goed spanning op te bouwen als dat nodig is, durft vrolijk en uitbundig te zijn als het kan, weet spanning goed met humor af te wisselen, en blijkt bovendien prima in staat om de enorme schaal van zowel de veldslagen als het verhaal en de wereld van Tolkien in beeld te brengen.
Eindoordeel: Fellowship kan toegevoegd worden aan klassiekers die men gezien moet hebben. Want alhoewel de film traag op gang komt, het verhaal behoorlijk complex is en er enorm veel personages geïntroduceerd worden, weet Jackson prima alles te doseren. De film zit vol prachtige beelden, bestaande uit het wonderlijke landschap van Nieuw-Zeeland in combinatie met één van de meeste realistische special effects in de filmgeschiedenis. Jackson neemt je mee naar de fantasiewereld van Tolkien, waarna je eigenlijk nooit meer weg wilt gaan, en gelukkig maar want we hebben nog twee delen te gaan!
Eindoordeel: 9,5
0 reacties:
Een reactie posten