Christopher Nolan staat inmiddels al bekend als één van de meest vindingrijke, originele en beste regisseurs van de afgelopen decennia, en Memento is één van zijn beste films.
Wat gebeurt er namelijk als je de moord op je vrouw op wilt lossen, maar je hebt last van korte termijn geheugen stoornis? Hoe los je de moord dan op? En als je de moord oplost, hoe weet je het dan te herinneren dat je de moord al opgelost hebt? En misschien nog wel belangrijker, hoe belangrijk is het dat je de moord oplost, als je het over 5 minuten toch weer vergeten bent?
Al deze vragen komen aan bod in Nolan's uitermate sterke psychologische thriller. Want het verhaal gaat over Leonard, een man met een korte termijn geheugen stoornis. Hij is op zoek naar de moordenaar van zijn vrouw, en om zijn aanwijzingen niet te vergeten, tatoeëert hij alle aanwijzingen op zijn lichaam. Daarnaast maakt hij foto's van mensen, zodat hij weet tegen wie hij praat, en maakt hij ook notities erbij om de goede en de kwade mensen van elkaar te kunnen onderscheiden.
Het verhaal is in zijn opzet eigenlijk vrij simpel, maar het is de uitermate originele uitvoering van regisseur Nolan die deze film ver boven het gemiddelde niveau uit tilt. Om beter te kunnen ervaren hoe het is om een korte termijn geheugen stoornis te hebben, spelen de scene's zich niet in chronologische volgorde af, zoals je bij een normale film wel hebt. Nolan kiest er in plaats daarvan om de ene helft van de film scene voor scene achteruit af te spelen, en de andere helft van de scene's vooruit. Dit zorgt ervoor dat je in het begin van de film compleet gedesoriënteerd bent, maar dat is ook precies het punt, want zo zou iemand die last heeft van een korte termijn geheugen stoornis zich continu voelen.
De film is een psychologische puzzel, waarin Nolan niet alleen een briljante thriller met een spannend en intrigerend verhaal weet af te leveren, maar ook hele wezenlijke en interessante vraagstukken naar voren brengt. Ondanks het feit dat de film compleet niet chronologisch in elkaar steekt en het voor de kijker, zeker in het begin, verwarrend is om naar te kijken, weet de film op briljante wijze naar een emotionele climax toe te werken. Het duurt dan ook even voordat je precies door hebt hoe de film werkt, maar als je dat eenmaal snapt, dan krijgt het verhaal automatisch ook een stuk meer lading.
Guy Pearce speelt prachtig de onderkoelde Leonard, Joe Pantoliano de vriend die je niet kunt vertrouwen en Carrie-Anne Moss de stoere femme fatale. De art direction is puur en sober te noemen, wat perfect bij de film past, evenals de kostumering en de make-up. Het camerawerk is relatief simpel, en dat is bewust gedaan omdat de kijker al genoeg moeite moet doen om het verhaal te kunnen volgen, laat staan dat we daar nog hele gecompliceerde shots bovenop zouden krijgen.
Eindoordeel: Memento is niet alleen een uiterst originele film, maar ook nog eens een zeer intelligente thriller. De film vereist wel enigszins wat puzzelwerk, dus je moet wel blijven opletten, en Nolan laat geen moment onbenut om puzzelstukjes te strooien door de film heen. Maar wie alle puzzelstukjes op zijn plaats weet te krijgen zal niet alleen versteld staan van de climax van de film, maar ook nog lang nadenken over de boodschap. Nolan heeft hiermee bewezen één van de meest vindingrijke en originele regisseurs van het afgelopen decennia te zijn, en tilt het niveau van films voor een groot publiek naar een hoger niveau met deze puzzelthriller.
Eindcijfer: 9,5
.jpeg)
0 reacties:
Een reactie posten